آخر این هم شد زندگی؟
صبح به صبح هنوز چشم‌هایمان درست باز نشده اول تلگرام و اینستا را چک می‌کنیم که چی؟
به فرض که فلان آدم هم آمد زیر پستمان چهار تا قلب و دو تا عزیزم قربانت شوم نوشت...
یا نه.... فلانی خیلی ناگهانی تصمیم گرفت بلاکمان کند.

یا مثلا یکی از دوستانمان دیگر "این رِل" نیست و تمام متن‌های عاشقانه‌اش شده سینگل باش و پادشاهی کن!

یا این که فلان شخص فهمید ما در گران‌ترین رستوران شهر شام خوردیم و فقط خودش پولدار نیست.
خب که چی؟
آخرش چی؟

این پست ها و قلب‌های سفیدی که بی هیچ فکر و حسی قرمزشان می‌کنیم می‌توانند جای کتابهایی که نخواندیم،
جای بوسه‌هایی که بر صورت عزیزانمان ننشاندیم،
جای دستهایی که می‌توانستیم بگیریم و نگرفتیم را پر کنند؟
جای زمان از دست رفته مان را چطور؟
جای آرزوهای در حال دفنمان را چطور؟
می‌توانند پر کنند؟

به نظر من که اسم این زندگی هر چی که باشه زندگی نیست!